نحوه تعریف تگ آسانسور فرآیندی حیاتی برای مدیران ساختمان و کاربران است تا امنیت و مدیریت تردد را به طور هوشمندانه ارتقا دهند. این کار، با وجود پیچیدگیهای ظاهری، با راهنمایی صحیح و گام به گام کاملاً ساده و قابل انجام است.
سیستمهای کنترل تردد آسانسور امروزه به عنصری جداییناپذیر از امنیت و مدیریت مدرن ساختمانها تبدیل شدهاند. این سیستمها به مدیران ساختمان، نصابها و حتی کاربران نهایی این امکان را میدهند تا دسترسی به طبقات مختلف را به شکلی هوشمندانه و ایمن مدیریت کنند. در این میان، تگ آسانسور به عنوان ابزاری کلیدی عمل میکند که هویت افراد را تأیید کرده و اجازه استفاده از آسانسور را صادر میکند. با آشنایی صحیح با نحوه تعریف تگ آسانسور و برنامهریزی آن، میتوانیم نه تنها سطح امنیت را افزایش دهیم، بلکه کارایی و نظم را در ساختمان بهبود بخشیم. این مقاله به شما کمک میکند تا از مبانی کار با تگهای آسانسور تا مراحل پیشرفته کددهی و عیبیابی، اطلاعات کاملی به دست آورید.
تگ آسانسور چیست و چرا به آن نیاز داریم؟
تگ آسانسور، ابزاری هوشمند است که در سیستمهای کنترل تردد آسانسور مورد استفاده قرار میگیرد تا دسترسی افراد به طبقات را مدیریت کند. این تگها در اشکال مختلفی مانند کارت، جاسوئیچی یا حتی برچسبهای کوچک ارائه میشوند و درون خود یک تراشه الکترونیکی و آنتن دارند. این تراشه اطلاعات هویتی کاربر را ذخیره میکند و آنتن مسئول برقراری ارتباط با کارتخوان (ریدر) سیستم کنترل دسترسی است.
هنگامی که یک تگ آسانسور به ریدر نزدیک میشود، ریدر اطلاعات ذخیرهشده روی تراشه را میخواند. این اطلاعات سپس به کنترلر مرکزی سیستم اکسس کنترل ارسال میشود. کنترلر پس از تأیید اعتبار تگ و بررسی سطح دسترسی تعریف شده برای آن، فرمان لازم را برای فعالسازی شستی اسانسور مربوط به طبقات مجاز صادر میکند. این فرآیند در کسری از ثانیه انجام شده و امکان استفاده امن و کنترلشده از آسانسور را فراهم میآورد. این تگها میتوانند اطلاعاتی مانند شماره شناسایی منحصر به فرد کاربر و سطح دسترسی او به طبقات خاص را نگهداری کنند.
تگ RFID و NFC: تفاوتها و کاربردها در آسانسور
در سیستمهای تگ آسانسور، عمدتاً از دو فناوری اصلی RFID (Radio Frequency Identification) و NFC (Near Field Communication) استفاده میشود که هر یک ویژگیهای خاص خود را دارند. درک تفاوتهای این دو فناوری برای انتخاب سیستم مناسب و همچنین نحوه تعریف تگ آسانسور ضروری است.
تگهای RFID معمولاً در دو فرکانس اصلی 125KHz و 13.56MHz کار میکنند. تگهای 125KHz (مانند EM4100 یا HID Prox) جزو اولین نسل تگهای RFID غیرفعال هستند و برد خواندن نسبتاً خوبی دارند. این تگها اغلب بدون رمزگذاری هستند و اطلاعات سادهای مانند یک شماره شناسایی منحصر به فرد را ذخیره میکنند. همین سادگی باعث میشود که کپی کردن آنها با دستگاههای مخصوص آسانتر باشد، مگر اینکه سیستم کنترلر از تدابیر امنیتی مضاعفی برخوردار باشد. این نوع تگها به دلیل هزینه پایینتر و سادگی، همچنان در بسیاری از سیستمهای کنترل تردد آسانسور مورد استفاده قرار میگیرند.
در مقابل، تگهای 13.56MHz که شامل فناوری NFC و کارتهای مایفر (Mifare) میشوند، قابلیتهای پیشرفتهتری دارند. NFC در واقع زیرمجموعهای از RFID با فرکانس 13.56MHz است که برای ارتباطات در فاصله بسیار نزدیک طراحی شده است. تگهای مایفر از رمزگذاری و پروتکلهای امنیتی پیچیدهتری پشتیبانی میکنند که کپی کردن آنها را بدون دسترسی به کلیدهای رمزگذاری بسیار دشوار یا تقریباً غیرممکن میسازد. این تگها قابلیت ذخیره اطلاعات بیشتری را دارند و میتوانند برای تعریف سطوح دسترسی دقیقتر و همچنین کاربردهای چندمنظوره (مانند کارت شناسایی و کارت آسانسور به طور همزمان) به کار روند. با این حال، هزینه آنها معمولاً بالاتر است و نیاز به ریدرها و کنترلرهای پیشرفتهتر دارند.
در زمینه آسانسور، انتخاب بین این دو نوع تگ بستگی به سطح امنیت مورد نیاز، بودجه، و امکانات سیستم اکسس کنترل دارد. برای ساختمانهای مسکونی با نیازهای امنیتی متوسط، تگهای 125KHz ممکن است کافی باشند، اما برای مجتمعهای تجاری یا سازمانهایی که نیاز به امنیت بالا و قابلیتهای مدیریتی پیشرفته دارند، تگهای 13.56MHz و NFC گزینه مناسبتری خواهند بود. نحوه تعریف تگ آسانسور برای هر دو نوع تگ به صورت کلی مشابه است، اما جزئیات کددهی و تنظیمات امنیتی میتواند متفاوت باشد.
| ویژگی | تگ RFID (125KHz) | تگ RFID/NFC (13.56MHz) |
|---|---|---|
| فرکانس | 125 کیلوهرتز | 13.56 مگاهرتز |
| برد خواندن | متوسط (چند سانتیمتر) | کوتاه (نزدیک به تماس) |
| امنیت | معمولاً پایین (بدون رمزگذاری) | بالا (با رمزگذاری پیشرفته) |
| قابلیت کپی | آسانتر (با تجهیزات مناسب) | دشوارتر (نیاز به رمزگذاری) |
| قابلیت ذخیره اطلاعات | پایین (شماره شناسایی) | بالا (اطلاعات بیشتر، چندمنظوره) |
| هزینه | پایینتر | بالاتر |
| کاربرد در آسانسور | رایج در سیستمهای پایه | رایج در سیستمهای پیشرفته و هوشمند |
مزایای اصلی استفاده از تگ آسانسور
استفاده از تگ آسانسور در سیستمهای کنترل تردد، مزایای متعددی را برای مدیران و ساکنین ساختمان به ارمغان میآورد که از بهبود امنیت تا بهینهسازی عملکرد آسانسور را شامل میشود. درک این مزایا به اهمیت نحوه تعریف تگ آسانسور میافزاید و ما را به سمت پیادهسازی صحیح این سیستم سوق میدهد.
- افزایش امنیت ساختمان و طبقات: مهمترین مزیت تگ آسانسور، جلوگیری از ورود افراد غیرمجاز به ساختمان و طبقات خاص است. تنها افرادی که تگ معتبر دارند و دسترسی آنها تعریف شده است، میتوانند از آسانسور استفاده کنند. این امر به ویژه برای طبقات حساس مانند پنتهاوسها، دفاتر مدیریت یا انبارهای خصوصی اهمیت مییابد.
- مدیریت هوشمند تردد افراد: با استفاده از تگ آسانسور، میتوان تردد ساکنین، مهمانان، و پرسنل را به صورت دقیق رصد و مدیریت کرد. سیستمهای پیشرفته حتی میتوانند گزارشهایی از زمان استفاده هر تگ و طبقات بازدید شده ارائه دهند که در موارد امنیتی یا نظارتی بسیار کارآمد است.
- کاهش استهلاک و مصرف انرژی: با محدود کردن استفاده از آسانسور به افراد مجاز، از تردد بیمورد و سوءاستفاده جلوگیری میشود. این موضوع نه تنها به کاهش استهلاک قطعات آسانسور و افزایش طول عمر آن کمک میکند، بلکه منجر به صرفهجویی در مصرف برق نیز میگردد.
- امکان محدود کردن دسترسی به طبقات خاص: برای هر تگ میتوان دسترسی به طبقات خاصی را تعریف کرد. به عنوان مثال، ساکن طبقه سوم فقط بتواند به طبقات ورودی و سوم دسترسی داشته باشد، در حالی که مدیر ساختمان به تمامی طبقات دسترسی داشته باشد. این قابلیت انعطافپذیری بالایی در مدیریت دسترسیها فراهم میکند.
- قابلیت حذف دسترسی در صورت نیاز: در صورت مفقود شدن تگ، اتمام دوره اجاره ساکن، یا بدهی مربوط به شارژ ساختمان، میتوان به سرعت دسترسی تگ مربوطه را از سیستم حذف یا موقتاً غیرفعال کرد. این قابلیت، کنترل کاملی بر دسترسیها به ساختمان میدهد و از سوءاستفادههای احتمالی جلوگیری میکند.
کنترل هوشمند آسانسور با تگ، فراتر از یک سیستم امنیتی ساده است؛ این یک سرمایهگذاری برای آرامش، کارایی و مدیریت پایدار ساختمان شماست.
پیشنیازهای تعریف تگ آسانسور
قبل از اینکه بخواهیم به نحوه تعریف تگ آسانسور بپردازیم، ضروری است که با پیشنیازها و تجهیزات لازم برای این کار آشنا شویم. داشتن درک درستی از این موارد، فرآیند کددهی را سادهتر و بدون خطا خواهد کرد.
آشنایی با سیستم اکسس کنترل آسانسور
سیستم اکسس کنترل (Access Control) آسانسور قلب مدیریت دسترسی در ساختمان شماست. برای نحوه تعریف تگ آسانسور، باید با اجزای اصلی این سیستم آشنا باشید:
- کنترلر (Access Controller): این دستگاه مغز متفکر سیستم است. تمام اطلاعات مربوط به تگها، سطوح دسترسی و منطق عملکرد سیستم در آن ذخیره میشود. کنترلر مسئول پردازش اطلاعات دریافتی از کارتخوان و ارسال فرمان به تابلو فرمان آسانسور است.
- کارتخوان (Reader) در ورودی یا داخل کابین: ریدر وظیفه خواندن اطلاعات از تگ را بر عهده دارد. بسته به مدل و سناریو، ممکن است کارتخوان در ورودی آسانسور (برای محدود کردن ورود به کابین) یا در داخل کابین (برای محدود کردن فعالسازی شستی اسانسور طبقات) نصب شود. برخی سیستمها از ریدرهای یکپارچه با کنترلر استفاده میکنند.
- نرمافزار مدیریت (در صورت وجود): بسیاری از سیستمهای اکسس کنترل پیشرفته، دارای نرمافزارهای کامپیوتری هستند که امکان تعریف و مدیریت تگها، سطوح دسترسی، زمانبندیها، و گزارشگیری را به شکلی گرافیکی و کاربرپسند فراهم میآورند. در سیستمهای سادهتر، برنامهریزی ممکن است به صورت مستقیم از طریق صفحهکلید کنترلر انجام شود.
تگهای خام یا قابل برنامهریزی
برای تعریف تگ جدید، به تگهای خام (Unprogrammed Tags) نیاز دارید. این تگها باید با فرکانس و پروتکلهای ارتباطی دستگاه کنترلر شما سازگار باشند. به عنوان مثال، اگر سیستم شما از تگهای 125KHz پشتیبانی میکند، باید تگهای خام 125KHz تهیه کنید. عدم تطابق فرکانس و نوع تگ با ریدر، باعث عدم شناسایی و تعریف تگ خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که تگهای خریداری شده از نوع قابل نوشتن (Writable) باشند، به خصوص اگر قصد دارید اطلاعات خاصی (مثل رمز) روی آنها ذخیره کنید.
دسترسی به کدها و رمزهای برنامهریزی
برای ورود به حالت برنامهریزی و تعریف تگ، به رمز عبور مدیریت یا کدهای مخصوص نیاز دارید. این اطلاعات معمولاً در دفترچه راهنمای دستگاه کنترلر یا توسط شرکت نصاب در اختیار شما قرار میگیرد. نگهداری ایمن این رمزها بسیار اهمیت دارد، زیرا هر فردی با دسترسی به آنها میتواند تغییرات غیرمجاز در سیستم ایجاد کند. در برخی مدلها، یک کارت مستر (Master Card) وجود دارد که با نزدیک کردن آن به ریدر میتوان وارد حالت برنامهریزی شد.
دستورالعملهای سازنده (دفترچه راهنما)
مهمترین منبع اطلاعات برای نحوه تعریف تگ آسانسور، دفترچه راهنمای دستگاه کنترلر شماست. هر برند و مدل دستگاه ممکن است روش کددهی خاص خود را داشته باشد. این دفترچهها شامل کدهای ورود به منو، گزینههای مختلف برای افزودن یا حذف تگ، و نحوه تخصیص سطوح دسترسی هستند. همیشه قبل از شروع به کار، دفترچه راهنما را به دقت مطالعه کنید. نادیده گرفتن دستورالعملهای سازنده میتواند به خطاهای برنامهریزی یا حتی آسیب به دستگاه منجر شود.
نحوه تعریف تگ آسانسور: راهنمای گام به گام
فرآیند نحوه تعریف تگ آسانسور بسته به نوع و مدل سیستم کنترل تردد شما میتواند کمی متفاوت باشد. اما به طور کلی، دو روش اصلی برای کد دادن به تگ آسانسور وجود دارد: دستی از طریق پنل دستگاه و از طریق نرمافزار کامپیوتری. در ادامه به تشریح هر دو روش میپردازیم.
روش تعریف تگ به صورت دستی از طریق پنل دستگاه
این روش برای سیستمهایی که دارای صفحهکلید و نمایشگر داخلی هستند، کاربرد دارد. مراحل کد دادن به تگ آسانسور به صورت دستی معمولاً به شرح زیر است:
- گام 1: ورود به حالت برنامهریزی (Program Mode) اولین قدم، ورود به منوی تنظیمات دستگاه است. این کار معمولاً با فشردن یک کلید خاص (مانند یا
#) و سپس وارد کردن رمز عبور مدیر و تأیید آن با کلید#انجام میشود. برای مثال، ممکن است کد ورود به این شکل باشد:+ (رمز عبور مدیر) + #. پس از ورود موفقیتآمیز به این حالت، دستگاه معمولاً با یک چراغ سبز، بوق خاص، یا پیامی روی نمایشگر (مثلاً “Program Mode”) این موضوع را تأیید میکند. - گام 2: انتخاب گزینه افزودن تگ جدید در حالت برنامهریزی، معمولاً گزینههای مختلفی برای مدیریت تگها وجود دارد. شما باید گزینهای را انتخاب کنید که مربوط به افزودن کاربر جدید یا تگ جدید است. این گزینه اغلب با یک عدد خاص (مثلاً
1یاADD) مشخص میشود. پس از انتخاب، دستگاه آماده دریافت اطلاعات تگ جدید میشود. - گام 3: نزدیک کردن تگ خام به کارتخوان در این مرحله، تگ خام یا جدید را به آرامی به کارتخوان دستگاه نزدیک کنید. بهترین فاصله معمولاً 1 تا 5 سانتیمتر است. مطمئن شوید که تگ کاملاً در محدوده شناسایی ریدر قرار گیرد. پس از شناسایی موفقیتآمیز تگ، دستگاه معمولاً با یک بوق کوتاه و تغییر رنگ چراغ (مثلاً سبز شدن) این موضوع را تأیید میکند. شماره سریال تگ ممکن است روی نمایشگر دستگاه نیز نشان داده شود.
- گام 4: تخصیص سطح دسترسی (Access Level) یا طبقات مجاز پس از تعریف تگ، باید مشخص کنید که این تگ به کدام طبقات دسترسی خواهد داشت. این مرحله یکی از مهمترین بخشهای نحوه تعریف تگ آسانسور است. در سیستمهای ساده، ممکن است لازم باشد شماره طبقات مجاز را به صورت دستی وارد کنید (مثال:
# + 1 + 3 + 5 + #برای دسترسی به طبقات 1، 3 و 5). در سیستمهای پیشرفتهتر، میتوانید یک پروفایل دسترسی از پیش تعریف شده را انتخاب کنید که شامل مجموعهای از طبقات و زمانبندیهای مجاز است. این تنظیمات مشخص میکنند که پس از نزدیک کردن تگ، کدام شستی اسانسور در کابین یا پنل احضار فعال شود. برخی سیستمها امکان تعریف بازههای زمانی خاص برای دسترسی را نیز فراهم میکنند. - گام 5: ذخیره و خروج از حالت برنامهریزی پس از تخصیص دسترسی، باید تغییرات را ذخیره کنید. این کار معمولاً با فشردن کلید یا
ESCو سپس تأیید ذخیره (مثلاً با#) انجام میشود. پس از خروج از حالت برنامهریزی، دستگاه به حالت عادی خود بازمیگردد. - برای افزودن تک تگ:
+ (رمز مدیر) + # + 1 + (نزدیک کردن تگ) + # - برای افزودن سریالی چندین تگ:
+ (رمز مدیر) + # + 2 + (نزدیک کردن تگ اول) + # + (نزدیک کردن تگ دوم) + # + ... + (پایان با یا #) - نصب و اجرای نرمافزار مدیریت مربوطه: ابتدا نرمافزار ارائهشده توسط سازنده سیستم اکسس کنترل را روی کامپیوتر خود نصب و اجرا کنید.
- اتصال کنترلر آسانسور به کامپیوتر: کنترلر را از طریق کابل شبکه (LAN)، USB، یا پورت سریال به کامپیوتر متصل کنید. اطمینان حاصل کنید که ارتباط بین نرمافزار و کنترلر برقرار شده است.
- ایجاد پروفایل کاربر جدید: در نرمافزار، معمولاً گزینهای برای افزودن کاربر جدید وجود دارد. اطلاعاتی مانند نام، کد پرسنلی یا شماره واحد را وارد کنید.
- ثبت شماره سریال تگ: شماره سریال تگ را میتوانید به صورت دستی در نرمافزار وارد کنید. یا اگر کارتخوان متصل به کامپیوتر دارید، تگ را به آن نزدیک کنید تا شماره سریال آن به طور خودکار در نرمافزار ثبت شود.
- تعیین سطوح دسترسی: از طریق رابط کاربری نرمافزار، به راحتی میتوانید مشخص کنید که این تگ به کدام طبقات دسترسی داشته باشد، در چه بازههای زمانیای مجاز به استفاده از آسانسور باشد، و سایر تنظیمات امنیتی را اعمال کنید.
- ارسال اطلاعات به کنترلر آسانسور: پس از اعمال تمام تنظیمات، باید این اطلاعات را از نرمافزار به کنترلر آسانسور ارسال کنید تا تغییرات اعمال شوند. معمولاً دکمهای به نام “Send to Controller” یا “Update” برای این منظور وجود دارد.
- ورود به حالت برنامهریزی: مانند نحوه تعریف تگ آسانسور جدید، ابتدا باید وارد حالت برنامهریزی شوید (معمولاً با رمز عبور مدیریت).
- انتخاب گزینه حذف یا ویرایش: در منوی برنامهریزی، گزینهای برای حذف تگ (مثلاً
+ رمز عبور + # + 3) یا ویرایش دسترسیها را انتخاب کنید. - انتخاب تگ مورد نظر: تگ مورد نظر را میتوانید با نزدیک کردن آن به کارتخوان یا وارد کردن شماره سریال آن (در صورت شناسایی توسط سیستم) انتخاب کنید.
- اعمال تغییرات یا تأیید حذف: برای ویرایش، تنظیمات دسترسی طبقات یا زمانبندی را تغییر دهید. برای حذف، گزینه تأیید حذف را انتخاب کنید.
- ذخیره و خروج: تغییرات را ذخیره کرده و از حالت برنامهریزی خارج شوید.
- تگهای 125KHz بدون رمز: اکثر تگهای قدیمیتر 125KHz که در بخشهای قبلی توضیح داده شد (مانند EM4100)، اطلاعاتشان به صورت رمزگذاری نشده و اغلب فقط خواندنی (Read-Only) هستند. اما برخی از تگهای خام (اصطلاحاً T5577) وجود دارند که قابل نوشتن و شبیهسازی تگهای 125KHz دیگر هستند. کپی کردن این نوع تگها با دستگاههای ارزانقیمت RFID Cloner نسبتاً آسان است.
- تگهای 13.56MHz (مایفر، NFC) با رمزگذاری: تگهایی که از فرکانس 13.56MHz استفاده میکنند، به ویژه کارتهای مایفر (Mifare Classic, Plus, DESFire) و تگهای NFC، از مکانیزمهای رمزگذاری و پروتکلهای امنیتی پیشرفتهتری بهره میبرند. کپی کردن این تگها بدون دسترسی به کلیدهای رمزگذاری و دانش تخصصی بسیار دشوار یا تقریباً غیرممکن است. این تگها دارای بخشهای حافظه مختلفی هستند که هر کدام میتوانند با رمز عبور جداگانه محافظت شوند. بنابراین، اگر سیستم آسانسور شما از تگهای مایفر با رمزگذاری استفاده میکند، نگرانی بابت کپی غیرمجاز آن به مراتب کمتر است.
- استفاده از تگهای با رمزگذاری پیشرفته: تا حد امکان، از تگهای 13.56MHz مانند مایفر که قابلیت رمزگذاری دارند، استفاده کنید. این تگها لایه امنیتی بیشتری در برابر کپیبرداری غیرمجاز ایجاد میکنند.
- تعریف رمز عبور برای تگها در زمان برنامهریزی: برخی از سیستمها و تگها امکان تعریف رمز عبور را برای هر تگ فراهم میکنند. این رمز عبور از خوانده شدن و کپی شدن اطلاعات تگ توسط افراد غیرمجاز جلوگیری میکند. این بخش مهمی از نحوه تعریف تگ آسانسور است که به امنیت میافزاید.
- جلوگیری از قرار دادن تگ در اختیار افراد غیرمجاز: یکی از سادهترین راهها برای جلوگیری از کپی تگ، آموزش کاربران و جلوگیری از قرار دادن تگهای آسانسور در اختیار افراد غریبه یا غیرمجاز است. هر تگ یک کلید مجازی است که باید به دقت از آن نگهداری شود.
- نظارت بر دستگاه کنترلر و محدود کردن دسترسی به آن: دستگاه کنترلر اصلی سیستم اکسس کنترل باید در مکانی امن و دور از دسترس افراد غیرمجاز نگهداری شود. دسترسی به تنظیمات و سیمکشی کنترلر باید فقط برای افراد مسئول و مجاز (مانند مدیر ساختمان یا تکنسین) امکانپذیر باشد.
- در صورت استفاده از تگهای NFC (مایفر) در آسانسور: اگر سیستم کنترل تردد آسانسور شما از تگهای 13.56MHz (مانند کارتهای مایفر یا تگهای NFC) استفاده کند، آنگاه در تئوری امکان خواندن یا حتی نوشتن اطلاعات (در صورت عدم رمزگذاری یا داشتن کلید رمز) با گوشیهای دارای NFC وجود دارد. اما این نوع سیستمها در آسانسورها کمتر رایج هستند، به خصوص به دلیل ملاحظات امنیتی و هزینه بالاتر.
- اپلیکیشنهای خاص با سختافزارهای جانبی: برخی شرکتها ممکن است اپلیکیشنهای موبایل مخصوصی را همراه با سختافزارهای جانبی (مانند ریدرهای اکسترنال که به گوشی متصل میشوند و از فرکانسهای مختلف پشتیبانی میکنند) ارائه دهند. این راهحلها هنوز هم نیازمند تجهیزات تخصصی هستند و فقط با سیستمهای خاص خودشان کار میکنند.
- کنترل تردد موبایلی: برخی سیستمها به جای تگ فیزیکی، امکان کنترل آسانسور با موبایل از طریق اپلیکیشن را فراهم میکنند. در این حالت، گوشی شما نقش یک کنترلکننده را ایفا میکند، اما این به معنای کپی یا تعریف یک تگ فیزیکی نیست، بلکه ارتباط مستقیم اپلیکیشن با کنترلر آسانسور است.
- بررسی فعال بودن تگ: ابتدا مطمئن شوید که تگ شما فعال و سالم است. تگهای فعال (Active RFID Tags) دارای باتری هستند که ممکن است تمام شده باشد. تگهای غیرفعال (Passive RFID Tags) معمولاً عمر طولانیتری دارند، اما ممکن است به دلایل فیزیکی آسیب دیده باشند.
- صحت فرکانس تگ و ریدر: همانطور که قبلاً توضیح داده شد، تگ و ریدر باید از یک فرکانس (مثلاً هر دو 125KHz یا هر دو 13.56MHz) پشتیبانی کنند. عدم تطابق فرکانسی شایعترین دلیل عدم شناسایی است.
- آسیب فیزیکی به تگ یا ریدر: تگهای آسانسور ممکن است در اثر ضربه، خم شدن یا قرار گرفتن در معرض میدانهای مغناطیسی قوی آسیب ببینند. ریدر نیز ممکن است دچار خرابی سختافزاری شده باشد. ریدر را از نظر ترکخوردگی، شکستگی یا کابلهای قطعشده بررسی کنید.
- درستی مراحل تعریف: ممکن است در زمان نحوه تعریف تگ آسانسور، مراحل به درستی انجام نشده باشد. مثلاً تگ به خوبی در سیستم ثبت نشده یا دسترسیهای آن به اشتباه تعریف شده باشد. سعی کنید تگ را دوباره تعریف کنید.
- تداخل الکترومغناطیسی: وجود دستگاههای الکترونیکی دیگر یا فلزات در نزدیکی ریدر میتواند باعث تداخل در عملکرد آن و عدم شناسایی تگ شود.
- بازبینی تنظیمات سطح دسترسی تگ در نرمافزار/پنل: این مشکل تقریباً همیشه به دلیل تنظیمات نادرست در زمان نحوه تعریف تگ آسانسور است. وارد منوی برنامهریزی دستگاه کنترلر شوید (دستی یا از طریق نرمافزار) و سطح دسترسی طبقات تعریفشده برای تگ مورد نظر را با دقت بازبینی کنید. اطمینان حاصل کنید که طبقات مجاز به درستی انتخاب شدهاند و هیچ طبقه غیرمجازی در لیست دسترسی تگ وجود ندارد. گاهی اوقات، اشتباه در ورود کد طبقات یا انتخاب پروفایل دسترسی میتواند منجر به این خطا شود.
- بررسی سیمکشی و تغذیه: اطمینان حاصل کنید که تمام سیمکشیها بین کنترلر، ریدر، و تابلو فرمان آسانسور به درستی و بدون قطعی انجام شدهاند. همچنین، ولتاژ تغذیه کنترلر را بررسی کنید تا در محدوده مجاز باشد. نوسانات برق میتواند به دستگاه آسیب برساند.
- مشکلات سختافزاری کنترلر: ممکن است خود کنترلر آسانسور دچار مشکل سختافزاری شده باشد. اگر تمام راهحلهای دیگر بیاثر بودند، این احتمال را در نظر بگیرید.
- تماس با پشتیبانی فنی: در صورت بروز مشکلات پیچیده یا پایداری خطاها، بهترین راهکار تماس با شرکت نصاب یا پشتیبانی فنی شرکت درمحتوا (شرکت سازنده یا واردکننده) است. آنها میتوانند با دانش تخصصی خود، به عیبیابی و رفع مشکل کمک کنند.
